Aquilegia alpina
Ranunculaceae
Àutri noum : Aglantino, Gant-de-pastresso, Erbo-de-Nosto-Damo.
Nom en français : Ancolie des Alpes.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Usanço :Poudèn pensa qu'a li mémi prouprieta que Aquilegia vulgaris.
Aquilegia alpina & Ulex parviflorus
Aquilegia alpina
Ranunculaceae
Àutri noum : Aglantino, Gant-de-pastresso, Erbo-de-Nosto-Damo.
Nom en français : Ancolie des Alpes.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Usanço :Poudèn pensa qu'a li mémi prouprieta que Aquilegia vulgaris.
Port : Grando erbo Taio : 20 à 80 cm Fueio : coumpausado Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Aquilegia Famiho : Ranunculaceae Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour : Bluio Petalo : 5 Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Printèms - Estiéu
Sòu : Ca Autour basso e auto : 1700 m à 3200 m Aparado : Noun Jun à juliet
Liò : Tepiero roucaiouso - Prado à rousèu - Riéu - Bau fres Estànci : Subaupen Couroulougi : Ouroufito aupenco Ref. sc. : Aquilegia alpina L., 1753
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret Taio : 0,3 à 1,5 m Fueio : coumpausado Tipe bioulougico : Faneroufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex Famiho : Fabaceae Famiho classico : Leguminosae Ordre : Fabales
Coulour de la flour : Jauno Petalo : irreguliero Ø (o loungour) flour : 0,5 cm Flourido : Printèms Ivèr
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 600 m Aparado : Noun Febrié à abriéu
Liò : Garrigo - Roucaio - Tepiero seco - Champino Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788